Lekcja biologii

w przetoce dni wczorajszych i dzisiejszych

rozchodzą się rozstępy niepokoju chwil…

(kot przechodzi po klawiaturze z wdzięcznym lekceważeniem dźwięku).

chciałabym nauczyć się (od mojego kota) oddychać wolno

i spać dużo,

nie dyskutować moich potrzeb,

nie chować urazy,

mieć spokojną akcję serca…

(kot obwąchuje kable i ociera się o kanapę).

jestem tak często zgubiona

(mój kot byłby tylko zgubiony beze mnie) –

jestem taka smutna

(miekkość kanapy powodem ustawicznego zadowolenia mojego kota).

chciałabym nauczyć się (od mojego kota) wierności

i nieustannej uciechy bez zmiany jej źródła.

nastaje wojna i idę walczyć (mój kot chowa się pod łóżko).

wojna się kończy – rzucam się z płaczem na łóżko (kot kładzie się obok i mruczy).

spokojna akcja serca, wraca mi spokojna akcja serca…