Cuda wianki

Sofonisba pisze, że BN to jedyny dzień w roku, kiedy niemożliwe wydaje się możliwe. Odkąd to, Sofonisbo? Reaktywój swój magiczny zmysł i czyń cuda, bo bez cudotwórców faktycznie nie ma cudów, a byłoby szkoda, gdyby się miał zmarnować taki talent. Czyń więc cuda, mówię Ci, a nie tylko sama odzyskasz magię, ale jeszcze dasz ją bliskim. Czekamy :).

Podobno wspominał mnie zawsze, mijając mój dom. Mój dom, który teraz o wiele bardziej wydaje się mój, niż kiedy go zamieszkiwałam. Zdaje się, że strachliwy standard nie przewiduje jednak niespodziewanych wizyt, a czyż wiele jest radośniejszych zjawisk? Szkoda, że tak mało ludzi decyduje się przełamywać rutynę, wyskakiwać jak Filip z konopii, powodować opadanie mocno zaciśniętych szczęk…

Dziecięca prostota mojej pogmatwanej rzeczywistości nie dostrzega w tym nic osobliwego. Serce mi przy nim szybciej biło, mimo naszych niekompatybilnych osobowości, i dobrze mi jest teraz z wiedzą, że temu się już nie udało przeprowadzić na łono Abrahama… Warto się było potencjalnie upokorzyć, żeby się tego dowiedzieć.

Jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie, jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie, jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie, jeszcze będzie przepięknie… (by Tilt)

Pan Barańczak jak zwykle przynosi mi ulgę w każdych okolicznościach przyrody. Tym razem przez Gdyby nie ludzie z Tryptyku z betonu, zmęczenia i śniegu :

Gdyby nie ludzie, gdyby nie istnieli
tak natrętnie, ze swoim łupieżem, paranoją,
wystrzępionymi spodniami, antysemityzmem,
kłopotami w pracy, trwałą ondulacją, skłonnością
do uproszczeń i zadyszki, gdyby wcale
nie trzeba ich było poznawać, przecierających zamglone
okulary, wycierających zamaszyście
buty straszne dziś błoto, ocierających
bezsilną łzę, gdyby nie otwierali przed każdym
tak od razu swoich otłuszczonych serc i wyszmelcowanych teczek
z przetartymi na zgięciach papierami chwileczkę
gdzie ja podziałem to zaświadczenie, gdyby
w ogóle ich nie było, tych zanadto
takich samych i nadmiernie
odmiennych światów z podwyższonym
ciśnieniem, z wygórowanymi
żądaniami panie musisz mi pomóc, zbyt głośno
mówiących, zbyt naocznie
żywych, zbyt dotkliwie
ludzkich,

o ile łatwiej by się mówiło nic co ludzkie nie jest